۲۶ فروردین ۱۳۸۷

تقدیم به قهرمانان آزاد شده از اوین

سرانجام در سرزميني كه دوستش مي داشته ام
دشنه اي شايد سينه ام را از هم بشكافد
شعرهايم را شعله ي خشم جلادي خاكستر كند
و آخرين سيگارم را گلوله ي دژخيمي روشن كند !

بعد از مرگم
جنازه ام را پاي بلوطي كهنسال خاك كنيد
و به فرزندانتان بگوييد
كه او
زمين را دوست داشت
انسان را دوست داشت
و سورمه را نيز
همين ! " مصي شيرواني"

هیچ نظری موجود نیست: